Grip

Hee bloggers!
Ik heb weer een boek gelezen voor school, namelijk het boek Grip van Stephan Enter.
Allereerst ga ik jullie wat algemene informatie over het boek vertellen:

Titel: Grip
Schrijver: Stephan Enter (voor informatie over Stephan Enter kun je deze link volgen)
Uitgeverij: Van Oorschot
Druk: 4e druk
Aantal bladzijdes: 183

Ik ga jullie in het kort vertellen waar het boek over gaat:
Twintig jaar geleden, maakten de alpinisten Martin, Lotte, Paul en Vincent een klimtocht door Noorwegen. Deze klimtocht zorgt voor de nodige gevolgen. De groep heeft een reünie georganiseerd. Lotte heeft nu een relatie met Martin. Ze vertellen hun herinneringen over wat er zich heeft afgespeeld tijdens de reis.

Vond je dit nog niet kort genoeg? Dan heb ik nog een kortere samenvatting van het boek, in tweetstijl van 140 tekens:
Grip, een boek over een reünie van groep alpinisten die een reis maakten vol vriendschap liefde, reizen, zelfinzicht en keuzes.

Er is een passage in het boek wat ik een beetje vreemd vind en die ga ik uitwerken:
Paul heeft in het boek een intiem moment met Lotte gehad. Nadat ze de groep tijdens een klim kwijt zijn geraakt en ze even rusten, ziet hij haar op een steile helling staan. Onder haar een gapende diepte. Als Paul haar daar probeert vandaan te krijgen, gaat het mis. Lotte glijdt uit en valt de diepte in. Paul gaat haar achterna en redt haar. Maar als hij haar heeft gered, zegt ze: 'Ik ben bang dat er iets helemaal niet goed zit' en 'Het was een ongeluk - goed?' Ik vraag me daar echt af waarom ze zegt; 'Het was een ongeluk - goed? Alsof ze iets van plan was. Alsof ze expres bij die diepte is gaan staan en wilde dat het verkeerd afliep. Omdat je niet in Lottes gedachten gaat, kom je er eigenlijk ook niet achter waarom ze dit zei en waarom dit gebeurde. Lotte liep als enige niet echt warm voor de reünie. Misschien heeft dat te maken met het voorval. Het blijft allemaal een beetje vaag, dus je moet zelf je verbanden leggen.
Ten tweede vind ik het ook raar dat bij Vincent, Paul en Martin je echt in hun gedachten gaat en ze vertellen hun herinneringen heel uitgebreid. Bij Lotte kan je echter totaal niet haar gedachten lezen.
Ten derde vind ik het raar dat Lotte wel wordt beschreven door de ogen van Vincent, Paul en Martin. Ik begrijp niet dat de schrijver niet gewoon ook door Lottes ogen heeft geschreven.

Ik hoop dat jullie dit boek gaan lezen, want het is een heel spannend en indrukwekkend boek!

Tot de volgende keer!

X Kirsten

Een schitterend gebrek

Hi Bloggers!

Een tijdje geleden hadden we weer een opdracht gekregen voor Nederlands. We moesten in een groepje van een lijst een boek kiezen en die dan lezen. Mijn groepje koos voor het boek: 'Een schitterend gebrek' van Arthur Japin. Als je meer over Athur Japin te weten wil komen, kun je deze link volgen. Het boek gaat over Lucia, een meisje dat op een groot landgoed woont. Zij ontmoet een jonge man, Giacomo Casanova. Hij is wel wat ouder, maar er ontstaan een hevige liefde tussen de twee. Als Giacomo weggaat, belooft hij terug te keren. In de tussentijd krijg Lucia de pokken en wordt haar gezicht verminkt. Lucia besluit uit een daad van liefde te verdwijnen uit Giacomo's leven. Dit zou beter zijn voor zijn toekomst. Lucia gaat na een tijdje gesluierd door het leven om haar verminking te verbergen. Later ontmoeten ze elkaar weer. Hoe loopt dit af...?
Ik ga natuurlijk niet alles vertellen, dan is het niet leuk om het boek zelf te lezen. Wil je toch een uitgebreide samenvatting lezen? Volg dan deze link.

Mijn mening:
In het begin moest ik erg wennen aan het boek. Ik lees veel, maar dit was toch een heel ander soort boek dan ik gewend was. Daardoor vond ik het boek in het begin heel saai, het speelde zich namelijk af in de 18e eeuw. Als iets in de geschiedenis is geschreven, vind ik het al gauw saai. Ik voelde ook veel kritische spanning toen ik begon met lezen. Het boek begint namelijk met dat Lucia met Jamieson naar een opera gaat. Ze ziet daar Giacomo met nog een persoon lopen. Lucia verstopt zich onder haar voile. Je vraagt je af: 'wie zijn Lucia en Jamieson eigenlijk?' En 'waarom draagt Lucia een voile? Later in het boek toen ik meer te weten kwam over Lucia en haar verminking, voelde ik emotionele spanning. Ze moest haar geliefde achterlaten door een ziekte en was voor altijd verminkt. Ik voelde hoe moeilijk dit moet zijn geweest. Doordat die emotionele spanning opkwam, begon het boek mijn sympathie te winnen. Ik merkte dat de puzzelstukjes, naarmate ik verder in het boek kwam, steeds meer in elkaar vielen. Daarom vind ik het uiteindelijk toch een mooi boek.
Als ik nog eens voor Nederlands een boek van een lijst moet kiezen, zal ik zeker voor een boek van Arthur Japin kiezen. Het boek is een echte aanrader.

Tot de volgende keer!
x. Kirsten

Op klaarlichte dag, Simone van der Vlugt

Hallo bloggers!

Het was weer zover, een boek lezen voor de Nederlandse literatuur! Ik heb het boek Op klaarlichte dag van Simone van der Vlugt gekozen. Ik vond het een superspannend boek en heb hem dan ook snel uitgelezen. Ik ga jullie eerst wat over de inhoud vertellen:

Het verhaal gaat over Nathalie. Een jonge vrouw die een moeilijke jeugd heeft gehad. Totdat ze Vincent tegenkomt, een jongen die in het criminele circuit zit. Als Vincent haar kind, Robbie, iets aan wilt doen, slaat ze hem met een lamp op zijn hoofd. Hij gaat neer en Nathalie vlucht weg met Robbie. Nathalie denkt dat Vincent dood is, maar dat is niet zo. Hij gaat haar achterna. Hij heeft namelijk een zender in de sporttas van Nathalie gedaan. Vincent rekent eerst af met de vriendin van Nathalie en haar man. Zo begint een zenuwslopende achtervolging waarbij Nathalie Vincent een paar keer onder ogen komt maar steeds weet te ontsnappen.

Het verhaal gaat ook over Julia, een rechercheur. Zij probeert de moord op de vriendin van Nathalie en haar man op te lossen. Per toeval ontmoet ze Nathalie en zo ontstaan er allerlei vragen bij Julia. Wie is dit meisje? Later komt Julia erachter dat Nathalie niet haar echte naam is, haar naam is Dagmar Dalhuijs. Later vallen alle puzzelstukjes in elkaar, maar hoe het afloopt vertel ik natuurlijk niet, dan los ik de kritische spanning al op en dat is natuurlijk niet leuk als je het boek nog gaat lezen.

Dit is een het verhaal kort geschreven, als je een langere samenvatting wilt lezen, kan je deze link volgen.

Zoals je leest zit er veel spanning in het verhaal

Emotionele spanning is als je heel erg met de hoofdpersoon kan meeleven.

Er zijn eigenlijk twee hoofdpersonen in dit verhaal: Nathalie en Julia. Bij hen voelde ik beide veel emotionele spanning.

Nathalie: In het eerste hoofdstuk kom je erachter dat Vincent Nathalie mishandelde, dat roept bij mij al de eerste emotionele spanning op. Ook kom je erachter dat Vincent Robbie iets aan wilde doen, ik leef dan erg mee. Vervolgens riep de achtervolging bij mij veel emotionele spanning op, omdat je je voor kan stellen hoe bang Nathalie moet zijn geweest. Het idee dat ze er nu alleen voor staat met haar kind laat mij ook erg meeleven. Als je erachter komt dat Nathalie vroeger mishandeld is, roept dat nog extra emotionele spanning op.

Julia: Julia haar oma krijgt een ongeluk. Ze valt van de trap en is op slag dood. Julia heeft het daar heel moeilijk mee omdat haar oma haar enige familie is. Ik leefde mee met haar toen ik het las.

Kritische spanning is als er bij jou, als lezer, allerlei vragen ontstaan waar je geen antwoord op weet. De kritische spanning wordt opgelost naarmate je het boek leest.

Toen ik het boek aan het lezen was, riep het bij mij veel kritische spanning op. Eerst weet je nog niet veel van Nathalie, zodat er allerlei vragen ontstaan. Daarna kom steeds meer over Nathalie en haar verleden te weten, waardoor alles steeds duidelijker wordt.

De kritische spanning begon al bij de eerste zin: hij moet bewusteloos zijn geweest. Dan ontstaat bij mij de vraag: Wat is hier gebeurd? Al snel wordt deze kritische spanning opgelost, namelijk in het eerste hoofdstuk, waar Nathalie vertelt waarom ze hem heeft neergeslagen. In het eerste hoofdstuk ontstond de vraag: hoe is Nathalie bij Vincent terecht gekomen? De achtervolging riep bij mij niet veel kritische spanning op, daar is meer emotionele spanning en ontstonden er bij mij geen vragen. Behalve toen ik erachter kwam dat Robbie geen jongen is, maar een meisje. Waarom doet Nathalie alsof Robbie een jongen is?  Later in het boek wordt deze kritische spanning opgelost. Het kind is namelijk niet van Nathalie, maar van iemand anders! Het meisje heet Luna. Ze steelt het kind en doet alsof het kind Robbie is, haar broertje die vroeger is overleden.

 Personages

De drie hoofdpersonages uit het boek zijn:

Nathalie (Dagmar): Nathalie is een jonge vrouw met een moeilijke jeugd. Ze is door Vincent gevormd tot een bepaald persoon. Nathalie is kwetsbaar en weet niet goed waar ze mee bezig is. Ze is erg in de war. Ze is tot erge dingen in staat als dat moet, zoals mensen neerslaan en vermoorden.

Julia: Julia is een alleenstaande rechercheur. Haar ouders waren op jonge leeftijd overleden en ze is opgegroeid bij haar oma. Ze wil heel graag de moordzaak van Kristien en haar man oplossen. Als haar oma een ongeluk krijgt is ze daar kapot van.

Vincent: Vincent is een foute jongen. Hij pleegt allerlei misdaden, maar is nog nooit gepakt. Hij achtervolgt Nathalie en wil haar laten boeten voor dat ze weg is gelopen en hem heeft neergeslagen.

Thema

Een belangrijk thema in het boek is wraak. Vincent wil wraak nemen op Nathalie voor dat ze is weggelopen. Hij wil haar vermoorden. Ook neemt Nathalie wraak op Ilse, een vrouw die schuldig is aan de dood van haar moeder een broertje. Dit doet ze door haar kind Luna weg te roven en te doen alsof Luna (Robbie in Nathalies ogen) haar kind was.

Ook is mishandeling een belangrijk thema. Nathalie werd immers vroeger mishandeld en werd nu ook door Vincent mishandeld. Vincent wilde Robbie mishandelen en heeft Kristien en haar man vermoord.

Op deze site staan een aantal recensies over Op klaarlichte dag. Ik vind de recensie onder aan de Pagina van de Telegraaf het beste. Kort, maar krachtig en goed.

 Tot de volgende keer!

X. Kirsten

Het leven is vurrukkulluk

Hallo bloggers, dit is mijn 4^e blogpost. Wij hebben voor school het boek Het leven is vurrukkulluk van Remco Campert gelezen. Ik ga jullie daar wat meer over vertellen:

Het verhaal gaat over Mees, Panda en Boelie. Mees en Boelie zijn vrienden en ontmoetten Panda in het park. Daar raken ze aan de praat en gaan een ijsje halen. Ze merken dat ze worden gevolgd door een grijsaard. Ze beroven de man van 200 gulden. Ze laten de man bewusteloos achter en vertrekken naar het huis van Mees en Boelie. Mees herinnert Boelie aan zijn afspraak met de journalist en Mees duikt met Panda het bed in. De grijsaard wordt intussen nog geholpen door Tjeerd Overbeek en Boelie probeert de vrouw van de journalist (Etta) te verleiden. Uiteindelijk gebruiken Mees en Panda het gestolen geld om een feestje te organiseren.

De schrijver van het boek is Remco Campert. Remco Campert is een Nederlandse dichter en schrijver van romans. Hij maakte deel uit van de literaire stroming de vijftigers. Remco Campert is geboren op 28 juli 1929 in Den Haag. Hij verliet het Amsterdams Lyceum vroegtijdig omdat hij zich volledig op het schrijven wilde storten. In 1961 verschijnt zijn eerste roman: Het leven is vurrukkulluk. De boeken die hij heeft geschreven zijn heel succesvol. In 1976 ontvangt Remco Campert de PC Hooftprijs voor zijn poëtisch oeuvre en in 2011 ontvangt hij de Gouden Ganzenveer. Enkele andere werken van hem zijn: Betere tijden, Op reis, Collega’s, beschreven blad en Mijn eenmanszaak. Als je nog meer informatie over Remco Campert wilt lezen, klik dan hier.

We moesten een filmpje kijken over de tijd van toen. De tijd van toen zag er zo uit: Het was 1957, de Rock ’n Roll kwam op en er was een wederopbouw. 10 jaar later kwamen de sixties. Tussen de tijd van de Rock ’n Roll en de sixties zit een gat in de geschiedenis, de jaren vijftig. Door het boek Het leven is vurrukkulluk kunnen we dit gat vullen. Het boek speelt zich dus af in de jaren 50. Het was een tijd van veranderingen. De jongeren waren liberaal en niet vies van een feestje. ’s Avonds gingen ze naar jazzcafés om de hele avond te dansen en om hun passie voor jazzmuziek te delen. De meiden hadden petticoats aan en hoge hakken. Ze maakten hun wenkbrauwen zwart en hadden witte lippenstift op. De mannen hadden broeken met wijde pijpen met lovers erop. Er was ook het begin van het drugsgebruik, veel jongeren rookten marihuana. Ze vertellen in het filmpje ook over de zogenaamde ‘pleiners’. Dat waren artistieke mensen. De grondbasis van je jongeren was: ‘Ik maak zelf wel uit wat ik doe’. Er was een gevoel van vrijheid tot aan begin jaren 60. Daarom vertellen de twee vrouwen in het filmpje, Jetje Wagenaar en Ingrid Valerius (Panda) ook dat het een hele leuke en vrije tijd was. Die tijd was dus ´Vurrukkulluk’.

In het boek speelt Remco Campert met de taal. Ik denk dat hij dit heeft gedaan omdat hij geen standaard boek wilde schrijven. Het is heel creatief als je zo met de taal kan spelen. Ik vond de schrijfstijl wel speciaal, maar vaak ook irritant om te lezen, omdat ik soms niet begreep wat er stond en dat maakte de tekst soms wat onduidelijk. Ik heb hier een paar voorbeelden:

Marry-you-Annaàmarihuana
Tsjoe-win-k’umàchewinggum
Teerstàhet eerst
Houten dief!àHoud de dief!
Giegullenàgiechelen

Tot snel!
x Kirsten

 

Reinaert de Vos

 Hallo lezers!

Jullie hebben misschien wel eens van het verhaal van Reinaert de Vos gehoord, een eeuwenoud verhaal over een vos die allerlei streken uithaalt. Bij Nederlands hebben we dit verhaal behandeld Het verhaal van Reinaert de Vos behandelen is natuurlijk veel leuker dan uit het boek werken J.

Het verhaal gaat dus over Reinaert de Vos. Hij haalt allerlei streken uit met Bruun de beer, Tibeert de kater, Isegrim de wolf, Grimbert de das, belijn de Ram, Cuwaert de haas en hij heeft zelfs de koning wijsgemaakt dat hij wist waar een schat lag! Ze willen Reinaert steeds te pakken krijgen, maar hij is hen steeds te slim af. Uiteindelijk vlucht Reinaert met zijn familie naar een ander land. Als je een uitgebreide samenvatting wilt lezen, kun je naar deze site gaan.

We moesten ook een opdracht maken en Romy en ik hebben gekozen voor opdracht 3: kritiek op de maatschappij.

In het verhaal komen verschillende standen zwaar onder vuur te liggen. Ik ga per stand uitwerken welke kritiek naar voren wordt gebracht. In het verhaal kon er kritiek worden geuit op de maatschappij, omdat de hoofdpersonen dieren waren. Zo kon de schrijver niet worden beschuldigd van schending van de maatschappij.

Koning Nobel:

De Koning in het verhaal is koning Nobel. Koning Nobel heeft een hoog aanzien, maar is in werkelijkheid dom. De schrijver schetst hem als iemand die misbruik maakt van zijn macht. De machthebbers zijn corrupt. Hij stuurt alleen vazallen om dingen te doen en wacht zelf af.
Een voorbeeld hiervan: Reinaert vertelde over de zogenaamde schat. De koning stuurde Belijn de ram en Cuwaert de haas om Reinaert te vergezellen op zijn reis om de schat te zoeken.

Pastoor (Pape):
In het verhaal komt ook een pastoor voor. Hij wordt in een kwaad daglicht gesteld. De pastoor leeft een luxe leven. De schrijver schrijft dat de pastoor naakt zijn bed uit komt, ook al was het gebruikelijk om naakt te slapen, dit werd niet van geestelijken verwacht. De pastoor heeft ook een vrouw; Julocke, terwijl geestelijken geen vrouw mogen hebben en al helemaal geen seks.

Adelen: De vazallen
In het verhaal werden de vazallen als slaaf gebruikt van de koning. Zijn moesten opdraaien voor alle vuile en gevaarlijke kluisjes. Ze werden op pad gestuurd om uit te zoeken wat Reinaert de Vos allemaal van plan was en om al zijn listen uit te vogelen.

De boeren:
De boeren worden door de schrijver geschetst als een kwaadaardig en gewelddadig volk. Veel kritiek kunnen ze niet op de boeren leveren want de verhalen werden verteld aan de boeren en de burgers.

De burgers:
Hier geldt hetzelfde zijn als bij de boeren, er konden geen slechte dingen wordt gezegd over de burgers, want de verhalen werden rond verteld door de vertellers aan de burgers en boeren. Ze werden wel beschreven als een dom volk, zij lieten Bruun de beer gaan, terwijl Julocke in het water lag. Ze geloven alles wat de pastoor zegt.

Als je nog een leuk filmpje over Reinaert de Vos wilt zien kun je op deze link klikken.

Ik schrijf snel een volgende blogpost!

x Kirsten

Boekverslag De eetclub

Ik heb het boek De eetclub van Saskia Noort gelezen. Het boek gaat over vijf echtparen; Karen en Michel, Babette en Evert, Simon en Patricia, Ivo en Hanneke en Angela en Kees; ‘de Eetclub.’ Op een nacht vliegt ineens het huis van Evert en Babette in brand. Wat zit hierachter? En wie heeft dit gedaan? Kort daarna valt Hanneke van een balkon van een hotelkamer. Hebben deze gebeurtenissen met elkaar te maken? Wat zit hierachter? Karen stort zich ook nog eens in een affaire met Simon en komt erachter dat Hanneke een affaire had met Evert. Heeft die affaire van Evert en Babette invloed gehad op de dood van Evert en Hanneke? Dat lees je allemaal in het boek de Eetclub. De thema’s van het boek zijn relaties, verraad, geweld, moord, leugens en macht.

Ik vond het niet echt een heel spannend en leuk boek. Ik denk dat het voor het grootste deel komt omdat ik de film al eerder gezien had. De film vond ik wel heel leuk. Het boek is veel uitgebreider en sommige belangrijke dingen zijn veranderd of weggelaten. Voorbeeld: In het boek richten de vijf echtparen samen een eetclub op en in de film bestaat de Eetclub al als Karen en Michel in het dorp komen wonen en komen er later bij. Het was ook minder leuk omdat ik eigenlijk al wist wat er ging gebeuren. Ik wist ook al wie de dader was en dan is het natuurlijk niet zo spannend meer en heb je niet zo’n zin meer om door te lezen.

Ik vond de hoeveelheid hoofdpersonen wel verwarrend. Het is heel moeilijk om te onthouden wie nou bij wie hoort. Ze hebben ook nog eens allemaal kinderen, dus al die namen waren wel heel verwarrend.

Ik vind dat het boek wel leuke thema’s heeft. Ik vind sowieso dat een boek spannend moet zijn en dat het me echt dwingt om door te lezen. Bij thema’s als moord, leugens en macht komt dat wel goed.

Er was wel één stuk in het boek dat heel anders was dan de film en dat was het einde. Het einde heb ik dus wel heel snel gelezen omdat het natuurlijk wel spannend was omdat ik dat nog niet kende. Het einde (het spannende deel) begint op bladzijde 223 hoofdstuk 36.

Er waren ook wel wat dingen die me irriteerden toen ik het boek las. Voorbeeld: Op een gegeven moment komt Karen erachter dat Simon misschien iets met de moorden te maken heeft en toch blijft ze helemaal met haar gedachten bij Simon.

Op deze site vind je allerlei informatie over Saskia Noort.

Ik heb ook een goede samenvatting over het boek gelezen. Deze samenvatting geeft heel goed de belangrijkste zaken van het boek aan.

Ik heb ook een recensie van het boek opgezocht en gelezen:

Recensie:
VrouwenThrillers.nl (Annette) op 20 juni 2007:
De Eetclub past helemaal in dit genre. Het gaat over Karen, midden-dertig, die met haar gezin van de stad naar het platteland verhuist en daar een eetclub opricht met een aantal gelijkgestemde vrouwen uit het dorp. Het is geschreven in de ik-vorm. Er moet gezegd dat de eerste helft van dit boek een stuk beter is dan de tweede helft. In de eerste helft wordt op een perfecte manier een spanning opgebouwd waarbij je als lezer het gevoel krijgt dat er "iets niet klopt". Heel sterk beschreven. Ook de beschrijving van de behoefte van Karen aan een sociaal leven is heel treffend. Echter, na de eerste helft verandert het boek in een "gewone detective" en terugkijkend gebeuren er best een paar onlogische dingen in de eerste helft. Ja, de tweede helft valt een beetje tegen, maar vanwege het sublieme begin toch absoluut een aanrader.

Ik ben het op zich wel eens met deze recensie. Het is inderdaad zo dat de eerste helft van het boek beter is dan de tweede helft. Ik vind alleen wel dat het einde van het boek dan weer wel heel spannend is, omdat er toch weer dingen gebeuren die je niet verwacht.

Ik heb ook nog de trailer van de film gevonden, die is wel leuk om even te kijken.

Leesgeschiedenis

Hallo, ik ben Kirsten en dit is mijn eerste blogpost. Ik ga wat schrijven over de boeken die ik vroeger heb gelezen en die mijn ouders mij hebben voorgelezen.

Vroeger las mijn vader me niet heel veel voor, hij bedacht zelf verhaaltjes. Mijn moeder las wel veel boeken voor zoals Jip en Janneke en sprookjesboeken. Ze las ook nijntje boeken en prentenboeken voor.

Toen ik in groep 3 kwam kon ik al snel lezen. Ik las ook heel veel, daarom was in de loop van de jaren al snel uitgekeken op alle kinderboeken. Rond mijn 9^e las ik al tienerboeken zoals de hoe overleef ik serie van Francine Oomen.

Rond mijn 13e begon ik al boeken te lezen voor 16 jarige. Ik heb heel veel boeken van Carry Slee gelezen zoals Bangkok Boy, Fatale liefde, Lover of Loser etc.

Ik lees nu nogsteeds heel veel. Vooral in vakanties.

Mijn volgende blogpost volgt snel!