Het leven is vurrukkulluk

Hallo bloggers, dit is mijn 4^e blogpost. Wij hebben voor school het boek Het leven is vurrukkulluk van Remco Campert gelezen. Ik ga jullie daar wat meer over vertellen:

Het verhaal gaat over Mees, Panda en Boelie. Mees en Boelie zijn vrienden en ontmoetten Panda in het park. Daar raken ze aan de praat en gaan een ijsje halen. Ze merken dat ze worden gevolgd door een grijsaard. Ze beroven de man van 200 gulden. Ze laten de man bewusteloos achter en vertrekken naar het huis van Mees en Boelie. Mees herinnert Boelie aan zijn afspraak met de journalist en Mees duikt met Panda het bed in. De grijsaard wordt intussen nog geholpen door Tjeerd Overbeek en Boelie probeert de vrouw van de journalist (Etta) te verleiden. Uiteindelijk gebruiken Mees en Panda het gestolen geld om een feestje te organiseren.

De schrijver van het boek is Remco Campert. Remco Campert is een Nederlandse dichter en schrijver van romans. Hij maakte deel uit van de literaire stroming de vijftigers. Remco Campert is geboren op 28 juli 1929 in Den Haag. Hij verliet het Amsterdams Lyceum vroegtijdig omdat hij zich volledig op het schrijven wilde storten. In 1961 verschijnt zijn eerste roman: Het leven is vurrukkulluk. De boeken die hij heeft geschreven zijn heel succesvol. In 1976 ontvangt Remco Campert de PC Hooftprijs voor zijn poëtisch oeuvre en in 2011 ontvangt hij de Gouden Ganzenveer. Enkele andere werken van hem zijn: Betere tijden, Op reis, Collega’s, beschreven blad en Mijn eenmanszaak. Als je nog meer informatie over Remco Campert wilt lezen, klik dan hier.

We moesten een filmpje kijken over de tijd van toen. De tijd van toen zag er zo uit: Het was 1957, de Rock ’n Roll kwam op en er was een wederopbouw. 10 jaar later kwamen de sixties. Tussen de tijd van de Rock ’n Roll en de sixties zit een gat in de geschiedenis, de jaren vijftig. Door het boek Het leven is vurrukkulluk kunnen we dit gat vullen. Het boek speelt zich dus af in de jaren 50. Het was een tijd van veranderingen. De jongeren waren liberaal en niet vies van een feestje. ’s Avonds gingen ze naar jazzcafés om de hele avond te dansen en om hun passie voor jazzmuziek te delen. De meiden hadden petticoats aan en hoge hakken. Ze maakten hun wenkbrauwen zwart en hadden witte lippenstift op. De mannen hadden broeken met wijde pijpen met lovers erop. Er was ook het begin van het drugsgebruik, veel jongeren rookten marihuana. Ze vertellen in het filmpje ook over de zogenaamde ‘pleiners’. Dat waren artistieke mensen. De grondbasis van je jongeren was: ‘Ik maak zelf wel uit wat ik doe’. Er was een gevoel van vrijheid tot aan begin jaren 60. Daarom vertellen de twee vrouwen in het filmpje, Jetje Wagenaar en Ingrid Valerius (Panda) ook dat het een hele leuke en vrije tijd was. Die tijd was dus ´Vurrukkulluk’.

In het boek speelt Remco Campert met de taal. Ik denk dat hij dit heeft gedaan omdat hij geen standaard boek wilde schrijven. Het is heel creatief als je zo met de taal kan spelen. Ik vond de schrijfstijl wel speciaal, maar vaak ook irritant om te lezen, omdat ik soms niet begreep wat er stond en dat maakte de tekst soms wat onduidelijk. Ik heb hier een paar voorbeelden:

Marry-you-Annaàmarihuana
Tsjoe-win-k’umàchewinggum
Teerstàhet eerst
Houten dief!àHoud de dief!
Giegullenàgiechelen

Tot snel!
x Kirsten