Hee bloggers!
Ik heb weer een boek gelezen voor school, namelijk het boek Grip van Stephan Enter.
Allereerst ga ik jullie wat algemene informatie over het boek vertellen:
Titel: Grip
Schrijver: Stephan Enter (voor informatie over Stephan Enter kun je deze link volgen)
Uitgeverij: Van Oorschot
Druk: 4e druk
Aantal bladzijdes: 183
Ik ga jullie in het kort vertellen waar het boek over gaat:
Twintig jaar geleden, maakten de alpinisten Martin, Lotte, Paul en Vincent een
klimtocht door Noorwegen. Deze klimtocht zorgt voor de nodige gevolgen. De groep heeft een reünie georganiseerd. Lotte heeft nu een relatie met Martin. Ze
vertellen hun herinneringen over wat er zich heeft afgespeeld tijdens de reis.
Vond je dit nog niet kort genoeg? Dan heb ik nog een kortere samenvatting van het boek, in tweetstijl van 140 tekens:
Grip, een boek over een reünie van groep alpinisten die een
reis maakten vol vriendschap
liefde, reizen, zelfinzicht en keuzes.
Er is een passage in het boek wat ik een beetje vreemd vind en die ga ik uitwerken:
Paul heeft in het boek een intiem moment met Lotte gehad. Nadat ze de groep tijdens een klim kwijt zijn geraakt en ze even rusten, ziet hij haar op een steile helling staan. Onder haar een gapende diepte. Als Paul haar daar probeert vandaan te krijgen, gaat het mis. Lotte glijdt uit en valt de diepte in. Paul gaat haar achterna en redt haar. Maar als hij haar heeft gered, zegt ze: 'Ik ben bang dat er iets helemaal niet goed zit' en 'Het was een ongeluk - goed?' Ik vraag me daar echt af waarom ze zegt; 'Het was een ongeluk - goed? Alsof ze iets van plan was. Alsof ze expres bij die diepte is gaan staan en wilde dat het verkeerd afliep. Omdat je niet in Lottes gedachten gaat, kom je er eigenlijk ook niet achter waarom ze dit zei en waarom dit gebeurde. Lotte liep als enige niet echt warm voor de reünie. Misschien heeft dat te maken met het voorval. Het blijft allemaal een beetje vaag, dus je moet zelf je verbanden leggen.
Ten tweede vind ik het ook raar dat bij Vincent, Paul en Martin je echt in hun gedachten gaat en ze vertellen hun herinneringen heel uitgebreid. Bij Lotte kan je echter totaal niet haar gedachten lezen.
Ten derde vind ik het raar dat Lotte wel wordt beschreven door de ogen van Vincent, Paul en Martin. Ik begrijp niet dat de schrijver niet gewoon ook door Lottes ogen heeft geschreven.
Ik hoop dat jullie dit boek gaan lezen, want het is een heel spannend en indrukwekkend boek!
Tot de volgende keer!
X Kirsten
maandag 29 oktober 2012
zaterdag 16 juni 2012
Een schitterend gebrek
Hi Bloggers!
Een tijdje geleden hadden we weer een opdracht gekregen voor Nederlands. We moesten in een groepje van een lijst een boek kiezen en die dan lezen. Mijn groepje koos voor het boek: 'Een schitterend gebrek' van Arthur Japin. Als je meer over Athur Japin te weten wil komen, kun je deze link volgen. Het boek gaat over Lucia, een meisje dat op een groot landgoed woont. Zij ontmoet een jonge man, Giacomo Casanova. Hij is wel wat ouder, maar er ontstaan een hevige liefde tussen de twee. Als Giacomo weggaat, belooft hij terug te keren. In de tussentijd krijg Lucia de pokken en wordt haar gezicht verminkt. Lucia besluit uit een daad van liefde te verdwijnen uit Giacomo's leven. Dit zou beter zijn voor zijn toekomst. Lucia gaat na een tijdje gesluierd door het leven om haar verminking te verbergen. Later ontmoeten ze elkaar weer. Hoe loopt dit af...?
Ik ga natuurlijk niet alles vertellen, dan is het niet leuk om het boek zelf te lezen. Wil je toch een uitgebreide samenvatting lezen? Volg dan deze link.
Mijn mening:
In het begin moest ik erg wennen aan het boek. Ik lees veel, maar dit was toch een heel ander soort boek dan ik gewend was. Daardoor vond ik het boek in het begin heel saai, het speelde zich namelijk af in de 18e eeuw. Als iets in de geschiedenis is geschreven, vind ik het al gauw saai. Ik voelde ook veel kritische spanning toen ik begon met lezen. Het boek begint namelijk met dat Lucia met Jamieson naar een opera gaat. Ze ziet daar Giacomo met nog een persoon lopen. Lucia verstopt zich onder haar voile. Je vraagt je af: 'wie zijn Lucia en Jamieson eigenlijk?' En 'waarom draagt Lucia een voile? Later in het boek toen ik meer te weten kwam over Lucia en haar verminking, voelde ik emotionele spanning. Ze moest haar geliefde achterlaten door een ziekte en was voor altijd verminkt. Ik voelde hoe moeilijk dit moet zijn geweest. Doordat die emotionele spanning opkwam, begon het boek mijn sympathie te winnen. Ik merkte dat de puzzelstukjes, naarmate ik verder in het boek kwam, steeds meer in elkaar vielen. Daarom vind ik het uiteindelijk toch een mooi boek.
Als ik nog eens voor Nederlands een boek van een lijst moet kiezen, zal ik zeker voor een boek van Arthur Japin kiezen. Het boek is een echte aanrader.
Tot de volgende keer!
x. Kirsten
Een tijdje geleden hadden we weer een opdracht gekregen voor Nederlands. We moesten in een groepje van een lijst een boek kiezen en die dan lezen. Mijn groepje koos voor het boek: 'Een schitterend gebrek' van Arthur Japin. Als je meer over Athur Japin te weten wil komen, kun je deze link volgen. Het boek gaat over Lucia, een meisje dat op een groot landgoed woont. Zij ontmoet een jonge man, Giacomo Casanova. Hij is wel wat ouder, maar er ontstaan een hevige liefde tussen de twee. Als Giacomo weggaat, belooft hij terug te keren. In de tussentijd krijg Lucia de pokken en wordt haar gezicht verminkt. Lucia besluit uit een daad van liefde te verdwijnen uit Giacomo's leven. Dit zou beter zijn voor zijn toekomst. Lucia gaat na een tijdje gesluierd door het leven om haar verminking te verbergen. Later ontmoeten ze elkaar weer. Hoe loopt dit af...?
Ik ga natuurlijk niet alles vertellen, dan is het niet leuk om het boek zelf te lezen. Wil je toch een uitgebreide samenvatting lezen? Volg dan deze link.
Mijn mening:
In het begin moest ik erg wennen aan het boek. Ik lees veel, maar dit was toch een heel ander soort boek dan ik gewend was. Daardoor vond ik het boek in het begin heel saai, het speelde zich namelijk af in de 18e eeuw. Als iets in de geschiedenis is geschreven, vind ik het al gauw saai. Ik voelde ook veel kritische spanning toen ik begon met lezen. Het boek begint namelijk met dat Lucia met Jamieson naar een opera gaat. Ze ziet daar Giacomo met nog een persoon lopen. Lucia verstopt zich onder haar voile. Je vraagt je af: 'wie zijn Lucia en Jamieson eigenlijk?' En 'waarom draagt Lucia een voile? Later in het boek toen ik meer te weten kwam over Lucia en haar verminking, voelde ik emotionele spanning. Ze moest haar geliefde achterlaten door een ziekte en was voor altijd verminkt. Ik voelde hoe moeilijk dit moet zijn geweest. Doordat die emotionele spanning opkwam, begon het boek mijn sympathie te winnen. Ik merkte dat de puzzelstukjes, naarmate ik verder in het boek kwam, steeds meer in elkaar vielen. Daarom vind ik het uiteindelijk toch een mooi boek.
Als ik nog eens voor Nederlands een boek van een lijst moet kiezen, zal ik zeker voor een boek van Arthur Japin kiezen. Het boek is een echte aanrader.
Tot de volgende keer!
x. Kirsten
vrijdag 16 maart 2012
Op klaarlichte dag, Simone van der Vlugt
Het was weer zover, een boek lezen voor de Nederlandse literatuur! Ik heb het boek Op klaarlichte dag van Simone van der Vlugt gekozen. Ik vond het een superspannend boek en heb hem dan ook snel uitgelezen. Ik ga jullie eerst wat over de inhoud vertellen:
Het verhaal gaat over Nathalie. Een jonge vrouw die een moeilijke jeugd heeft gehad. Totdat ze Vincent tegenkomt, een jongen die in het criminele circuit zit. Als Vincent haar kind, Robbie, iets aan wilt doen, slaat ze hem met een lamp op zijn hoofd. Hij gaat neer en Nathalie vlucht weg met Robbie. Nathalie denkt dat Vincent dood is, maar dat is niet zo. Hij gaat haar achterna. Hij heeft namelijk een zender in de sporttas van Nathalie gedaan. Vincent rekent eerst af met de vriendin van Nathalie en haar man. Zo begint een zenuwslopende achtervolging waarbij Nathalie Vincent een paar keer onder ogen komt maar steeds weet te ontsnappen.
Het verhaal gaat ook over Julia, een rechercheur. Zij probeert de moord op de vriendin van Nathalie en haar man op te lossen. Per toeval ontmoet ze Nathalie en zo ontstaan er allerlei vragen bij Julia. Wie is dit meisje? Later komt Julia erachter dat Nathalie niet haar echte naam is, haar naam is Dagmar Dalhuijs. Later vallen alle puzzelstukjes in elkaar, maar hoe het afloopt vertel ik natuurlijk niet, dan los ik de kritische spanning al op en dat is natuurlijk niet leuk als je het boek nog gaat lezen.
Dit is een het verhaal kort geschreven, als je een langere samenvatting wilt lezen, kan je deze link volgen.
Zoals je leest zit er veel spanning in het verhaal
Emotionele spanning is als je heel erg met de hoofdpersoon kan meeleven.
Er zijn eigenlijk twee hoofdpersonen in dit verhaal: Nathalie en Julia. Bij hen voelde ik beide veel emotionele spanning.
Nathalie: In het eerste hoofdstuk kom je erachter dat Vincent Nathalie mishandelde, dat roept bij mij al de eerste emotionele spanning op. Ook kom je erachter dat Vincent Robbie iets aan wilde doen, ik leef dan erg mee. Vervolgens riep de achtervolging bij mij veel emotionele spanning op, omdat je je voor kan stellen hoe bang Nathalie moet zijn geweest. Het idee dat ze er nu alleen voor staat met haar kind laat mij ook erg meeleven. Als je erachter komt dat Nathalie vroeger mishandeld is, roept dat nog extra emotionele spanning op.
Julia: Julia haar oma krijgt een ongeluk. Ze valt van de trap en is op slag dood. Julia heeft het daar heel moeilijk mee omdat haar oma haar enige familie is. Ik leefde mee met haar toen ik het las.
Kritische spanning is als er bij jou, als lezer, allerlei vragen ontstaan waar je geen antwoord op weet. De kritische spanning wordt opgelost naarmate je het boek leest.
Toen ik het boek aan het lezen was, riep het bij mij veel kritische spanning op. Eerst weet je nog niet veel van Nathalie, zodat er allerlei vragen ontstaan. Daarna kom steeds meer over Nathalie en haar verleden te weten, waardoor alles steeds duidelijker wordt.
De kritische spanning begon al bij de eerste zin: hij moet bewusteloos zijn geweest. Dan ontstaat bij mij de vraag: Wat is hier gebeurd? Al snel wordt deze kritische spanning opgelost, namelijk in het eerste hoofdstuk, waar Nathalie vertelt waarom ze hem heeft neergeslagen. In het eerste hoofdstuk ontstond de vraag: hoe is Nathalie bij Vincent terecht gekomen? De achtervolging riep bij mij niet veel kritische spanning op, daar is meer emotionele spanning en ontstonden er bij mij geen vragen. Behalve toen ik erachter kwam dat Robbie geen jongen is, maar een meisje. Waarom doet Nathalie alsof Robbie een jongen is? Later in het boek wordt deze kritische spanning opgelost. Het kind is namelijk niet van Nathalie, maar van iemand anders! Het meisje heet Luna. Ze steelt het kind en doet alsof het kind Robbie is, haar broertje die vroeger is overleden.
Personages
De drie hoofdpersonages uit het boek zijn:
Nathalie (Dagmar): Nathalie is een jonge vrouw met een moeilijke jeugd. Ze is door Vincent gevormd tot een bepaald persoon. Nathalie is kwetsbaar en weet niet goed waar ze mee bezig is. Ze is erg in de war. Ze is tot erge dingen in staat als dat moet, zoals mensen neerslaan en vermoorden.
Julia: Julia is een alleenstaande rechercheur. Haar ouders waren op jonge leeftijd overleden en ze is opgegroeid bij haar oma. Ze wil heel graag de moordzaak van Kristien en haar man oplossen. Als haar oma een ongeluk krijgt is ze daar kapot van.
Vincent: Vincent is een foute jongen. Hij pleegt allerlei misdaden, maar is nog nooit gepakt. Hij achtervolgt Nathalie en wil haar laten boeten voor dat ze weg is gelopen en hem heeft neergeslagen.
Thema
Een belangrijk thema in het boek is wraak. Vincent wil wraak nemen op Nathalie voor dat ze is weggelopen. Hij wil haar vermoorden. Ook neemt Nathalie wraak op Ilse, een vrouw die schuldig is aan de dood van haar moeder een broertje. Dit doet ze door haar kind Luna weg te roven en te doen alsof Luna (Robbie in Nathalies ogen) haar kind was.
Ook is mishandeling een belangrijk thema. Nathalie werd immers vroeger mishandeld en werd nu ook door Vincent mishandeld. Vincent wilde Robbie mishandelen en heeft Kristien en haar man vermoord.
Op deze site staan een aantal recensies over Op klaarlichte dag. Ik vind de recensie onder aan de Pagina van de Telegraaf het beste. Kort, maar krachtig en goed.
Tot de volgende keer!
X. Kirsten
zondag 8 januari 2012
Het leven is vurrukkulluk
Hallo bloggers, dit is mijn 4e blogpost. Wij hebben voor school het boek Het leven is vurrukkulluk van Remco Campert gelezen. Ik ga jullie daar wat meer over vertellen:
De schrijver van het boek is Remco Campert. Remco Campert is een Nederlandse dichter en schrijver van romans. Hij maakte deel uit van de literaire stroming de vijftigers. Remco Campert is geboren op 28 juli 1929 in Den Haag. Hij verliet het Amsterdams Lyceum vroegtijdig omdat hij zich volledig op het schrijven wilde storten. In 1961 verschijnt zijn eerste roman: Het leven is vurrukkulluk. De boeken die hij heeft geschreven zijn heel succesvol. In 1976 ontvangt Remco Campert de PC Hooftprijs voor zijn poëtisch oeuvre en in 2011 ontvangt hij de Gouden Ganzenveer. Enkele andere werken van hem zijn: Betere tijden, Op reis, Collega’s, beschreven blad en Mijn eenmanszaak. Als je nog meer informatie over Remco Campert wilt lezen, klik dan hier.
We moesten een filmpje kijken over de tijd van toen. De tijd van toen zag er zo uit: Het was 1957, de Rock ’n Roll kwam op en er was een wederopbouw. 10 jaar later kwamen de sixties. Tussen de tijd van de Rock ’n Roll en de sixties zit een gat in de geschiedenis, de jaren vijftig. Door het boek Het leven is vurrukkulluk kunnen we dit gat vullen. Het boek speelt zich dus af in de jaren 50. Het was een tijd van veranderingen. De jongeren waren liberaal en niet vies van een feestje. ’s Avonds gingen ze naar jazzcafés om de hele avond te dansen en om hun passie voor jazzmuziek te delen. De meiden hadden petticoats aan en hoge hakken. Ze maakten hun wenkbrauwen zwart en hadden witte lippenstift op. De mannen hadden broeken met wijde pijpen met lovers erop. Er was ook het begin van het drugsgebruik, veel jongeren rookten marihuana. Ze vertellen in het filmpje ook over de zogenaamde ‘pleiners’. Dat waren artistieke mensen. De grondbasis van je jongeren was: ‘Ik maak zelf wel uit wat ik doe’. Er was een gevoel van vrijheid tot aan begin jaren 60. Daarom vertellen de twee vrouwen in het filmpje, Jetje Wagenaar en Ingrid Valerius (Panda) ook dat het een hele leuke en vrije tijd was. Die tijd was dus ´Vurrukkulluk’.
Marry-you-Annaàmarihuana
Tsjoe-win-k’umàchewinggum
Teerstàhet eerst
Houten dief!àHoud de dief!
Giegullenàgiechelen
Tot snel!
x Kirsten
Het verhaal gaat over Mees, Panda en Boelie. Mees en Boelie zijn vrienden en ontmoetten Panda in het park. Daar raken ze aan de praat en gaan een ijsje halen. Ze merken dat ze worden gevolgd door een grijsaard. Ze beroven de man van 200 gulden. Ze laten de man bewusteloos achter en vertrekken naar het huis van Mees en Boelie. Mees herinnert Boelie aan zijn afspraak met de journalist en Mees duikt met Panda het bed in. De grijsaard wordt intussen nog geholpen door Tjeerd Overbeek en Boelie probeert de vrouw van de journalist (Etta) te verleiden. Uiteindelijk gebruiken Mees en Panda het gestolen geld om een feestje te organiseren.
We moesten een filmpje kijken over de tijd van toen. De tijd van toen zag er zo uit: Het was 1957, de Rock ’n Roll kwam op en er was een wederopbouw. 10 jaar later kwamen de sixties. Tussen de tijd van de Rock ’n Roll en de sixties zit een gat in de geschiedenis, de jaren vijftig. Door het boek Het leven is vurrukkulluk kunnen we dit gat vullen. Het boek speelt zich dus af in de jaren 50. Het was een tijd van veranderingen. De jongeren waren liberaal en niet vies van een feestje. ’s Avonds gingen ze naar jazzcafés om de hele avond te dansen en om hun passie voor jazzmuziek te delen. De meiden hadden petticoats aan en hoge hakken. Ze maakten hun wenkbrauwen zwart en hadden witte lippenstift op. De mannen hadden broeken met wijde pijpen met lovers erop. Er was ook het begin van het drugsgebruik, veel jongeren rookten marihuana. Ze vertellen in het filmpje ook over de zogenaamde ‘pleiners’. Dat waren artistieke mensen. De grondbasis van je jongeren was: ‘Ik maak zelf wel uit wat ik doe’. Er was een gevoel van vrijheid tot aan begin jaren 60. Daarom vertellen de twee vrouwen in het filmpje, Jetje Wagenaar en Ingrid Valerius (Panda) ook dat het een hele leuke en vrije tijd was. Die tijd was dus ´Vurrukkulluk’.
In het boek speelt Remco Campert met de taal. Ik denk dat hij dit heeft gedaan omdat hij geen standaard boek wilde schrijven. Het is heel creatief als je zo met de taal kan spelen. Ik vond de schrijfstijl wel speciaal, maar vaak ook irritant om te lezen, omdat ik soms niet begreep wat er stond en dat maakte de tekst soms wat onduidelijk. Ik heb hier een paar voorbeelden:
Marry-you-Annaàmarihuana
Tsjoe-win-k’umàchewinggum
Teerstàhet eerst
Houten dief!àHoud de dief!
Giegullenàgiechelen
x Kirsten
Abonneren op:
Posts (Atom)